Seçim gündeminin öne çıkardığı isimlere dair minik yorumlar

- ÖZGÜR ÖZEL: Adayları yapay zekayla belirlediklerini söylemiş. Çıkan arızalardan belli oluyor yapay zekayla belirledikleri. Halbuki bir tutam doğal zeka, üç ölçü empatik yaklaşım, iki çay kaşığı duygu yeter de artardı.

*

- RECEP TAYYİP ERDOĞAN: Bu yerel seçimde çok daha üst perdeden, çok daha genel, çok daha yukarıdan bir duruşu var. Şu ana kadar yerel tartışmaların içine girmemeyi tercih etti. Bakalım böyle
gidecek mi?

*

- ALİ MAHİR BAŞARIR: Adını öyle çok duyuyorum ki. Her öfkenin hedefinde. Her kaosun tam göbeğinde. Her söylentinin içinde. “Kötü adam” ihtiyacını mı karşılıyor? Yoksa bunu hak ediyor mu? İnanın bilmiyorum.

*

- TUNÇ SOYER: Kendisini zor tutuyor gibi geliyor bana. Her an patlayacak gibi bir hali var. Gürsel Tekin’vari bir çıkış yapmak ile öfkesini kontrol etmek
arasında gidip geliyor gibi.

*

- TURGUT ALTINOK: Çok esaslı bir çıkış yapması lazım. Dengeleri değiştirecek bir yaklaşım ortaya koyması lazım. Gidişatı kökten değiştirecek bir çizgiye geçmesi lazım. Uzaktan ve dışarıdan bakışla gördüğüm bu.

*

- EKREM İMAMOĞLU: Şu iki şey onu çok keyiflendirir.
BİR: Cumhurbaşkanı Erdoğan, doğrudan kendisini hedef alsa...
İKİ: Hükümet dört koldan kendisine saldırsa...

*

- CEMİL TUGAY: İzmir ahalisi kendisini şüphesiz tanıyordur. Ama ben hâlâ adını tam olarak öğrenemedim. “Cemal” diyorum bazen. Bazen de “Turgay”. Neyse... Kısa süre içinde ezber ederiz sanırım adını soyadını.

*

- LÜTFÜ SAVAŞ: Bu seçimin Erol Taş’ı oldu resmen. Kafası bozulan ona çatıyor. “Mazlum’u getirin bana” repliği, “Lütfü’yü getirin bana” repliğine dönmüş durumda.

*

- MANSUR YAVAŞ: Dünya siyaset tarihine “hiç konuşmayarak başarı kazanan siyasetçi” olarak geçecek sanıyorum. Yine susuyor ve yine gidişat kendisinden yana.

*

- MURAT KURUM: “Mutlu Ol Yeter” şarkısını, çok iyi uyarlamış kampanyasına. Bir de “Seven Ne Yapmaz” isimli bir seçim şarkısı çıkmış. Seçim dışında bile dinlenebilir bir şarkı olmuş. O derece yani.

MADENLER MİLLİLEŞTİRİLSİN

TOPRAK, bizim toprağımız. Maden ocağı, bizim maden ocağımız. Madende çalışanlar, bizim insanlarımız.

Ancak şirket yabancı.

Bizim toprağımızda bizim maden ocağımızı bizim insanlarımızla işleten yabancı şirketlere “hayır” diyelim.

*

Kendi altınımızı kendimiz çıkaralım demek, kendi felaketimizi kendimiz yaratalım demek değildir.

Millileştirsek de millileştirmesek de...

Madenciliğin temel ilkesi “Çevre, doğa ve insan, kazanç hırsının önündedir” olmalı.

GAZETECİ YORUMCULARA SEÇİM TAVSİYELERİ

- Kendinize şöyle deyin sürekli: Adaydan daha heyecanlı olmamalıyım.

- Seçim sonuçlarına yönelik çok iddialı şeyler söylemeyin. Sandık bu. Ne olur ne olmaz.

- Bir adayın yanından öbür adaya ateş etmeyin. Feci antipatik oluyor.

- Ilımlı gidin, ortadan gidin, soğukkanlı gidin. Sonuçta seçimde jübile yapmayacaksınız.

- Kendinizi fazla kaptırmayın. Sonuçta kazanan da kaybeden de siz olmayacaksınız ki.

BAZI ÖNEMLİ İSİMLER NEDEN BÖYLE YAPIYOR

BARIŞ Pehlivan şöyle yazmış:

*

“CHP’deki bazı önemli isimler, içten içe İstanbul’un kaybedilmesini istiyorlar.”

*

Bunun tek kabahati CHP’deki bazı önemli isimlerde mi acaba?

*

CHP’deki bazı önemli isimleri...

Adam yerine koymayanların bir suçu yok mu? İtip kakanların bir sorumluluğu yok mu? Makam odasına çağırıp “Sizinle çalışmayacağız” diyenlerin payı yok mu?

Barış Pehlivan

PROFESÖR “ULAN”

ERSAN Şen, televizyon programında İsmail Saymaz’a “ulan” demiş.

*

Buradan çıkardığım tek bir sonuç var benim:

*

Profesör olmak, terbiyeli ve nazik olmak anlamına gelmiyor. Profesörlük geliyor ama kabalık da baki kalıyor.

O KEDİCİK PEŞİNİ BIRAKMAYACAK

İBRAHİM Keloğlan isimli bir cani, bir kediciği asansörde döverek öldürmüştü.

*

Peşini bırakmıyorlar bu adamın. Evinin önünde gösteri yapıyorlar. Adını gündemde tutuyorlar. Çok da iyi yapıyorlar.

*

Katlettiği o kedicik, bu adamı ömrünün sonuna kadar takip edecek. O mahzun gözler, ömür boyu peşinde olacak bu adamın. Bundan daha büyük lanet olabilir mi?

İbrahim Keloğlan

ABDÜLHAMİD’İN KEDİSİ

MUSA Kesler gönderdi fotoğrafı.

Bu kedi, Abdülhamid’in kedisiymiş.

Adı da “Ağa Efendi” imiş.

*

Karizması, bizim Sekter’in bir tık gerisinde ama olsun. Sonuçta padişah kedisi.

Sekter
Ağa Efendi